W trakcie przygotowań do sprawdzianu szóstoklasisty warto zapoznać się z raportami Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, które bardzo dokładnie omawiają typy zadań użyte w testach oraz wskazują błędy najczęściej popełniane przez uczniów.
Rapory CKE po sprawdzianach szóstoklasisty
Sprawozdanie ze sprawdzianu 2014
Sprawozdanie ze sprawdzianu 2013
Sprawozdanie ze sprawdzianu 2012
Sprawozdanie ze sprawdzianu 2011
Sprawozdanie ze sprawdzianu 2010
Sprawozdanie ze sprawdzianu 2009
Nowy sprawdzian szóstoklasisty jest testem interdyscyplinarnym i ma badać umiejętności uczniów zarówno z języka polskiego z elemrntami historii, matematyki z elemntami przyrody, jak i języka obcego. Do wszystkich części egzaminu uczniowie przystępują jednego dnia.
Pierwsza część sprawdzianu szóstoklasistów to zadania z języka polskiego i matematyki, a uczniowie na uporanie się z nimi mają 80 minut. Zadania z języka polskiego i matematyki są zarówno zamknięte jak i otwarte. Część zadań opiera się na tekstach lub informacjach także z zakresu historii lub przyrody. Ważną i wysoko punktowaną częścią sprawdzianu będzie dłuższa wypowiedź pisemna na zadany temat.
Druga część sprawdzianu szóstoklasistów 2015 jest nowością, gdyż sprawdza wiedzę z języka obcego, czego wcześniej nie wymagano. Na tę część sprawdzianu przeznaczono 45 minut. Szóstoklasiści mogą wybrać tylko ten język, którego uczyli się w szkole. Obowiązują: angielski, francuski, hiszpański, rosyjski, niemiecki i włoski. Jeśli uczeń z powodów losowych nie przystąpi do sprawdzianu, może go pisać w innym, ustalonym przez CKE terminie.
Wyniki egzaminu są dla nauczycieli ze szkoły podstawowej przede wszystkim informacją, czy ich metody uczenia są dobre. Dla nauczycieli gimnazjalnych zaś to cenna wiedza o tym, jaki jest punkt startu ucznia, którego mają dalej kształcić. Egzamin ten nie ma żadnego wpływu na przyjęcie szóstoklasisty do rejonowego gimnazjum. Nieco inaczej sprawa wygląda, gdy wybiera się on do szkoły poza swoim rejonem zamieszkania lub też chce się uczyć w renomowanym gimnazjum niepublicznym. W takiej sytuacji wynik testu końcowego może być podczas rekrutacji brany pod uwagę.
Przed egzaminem warto poznać:
- standardy wymagań i ich objaśnienie
- przykładowe testy z OKE z poprzednich lat
- „pewniaki” na egzaminie – czyli co było do tej pory
- ponieważ konstrukcja sprawdzianu dla szóstoklasistów jest podobna do testu końcowego dla gimnazjalistów warto przeczytać także poradnik krok po kroku do egzaminu.
Sprawdź kursy przygotowawcze w Warszawie w Firmie Marka- www.marka.edu.pl
To pierwszy tak poważny egzamin w Twoim życiu, który zauważ wcale nie nazywa się egzaminem ale sprawdzianem. Od jego wyniku nie zależy bowiem czy dostaniesz się do swojego rejonowego gimnazjum, ale ma to być przede wszystkim forma podsumowania Twojej pracy w szkole podstawowej, którą właśnie kończysz oraz informacja dla nauczyciela w gimnazjum, jaki jest Twój punkt startu w nowej szkole.
Mimo to im bliżej terminu sprawdzianu tym bardziej robi się nerwowo. Taka atmosfera udziela się nawet bardziej dorosłym – nauczycielom i rodzicom niż samym uczniom.
Kilka praktycznych wskazówek:
- Sprawdzian jest układany zgodnie ze standardami. Warto dobrze zrozumieć o co w nich tak naprawdę chodzi. Pomocne w tym będą nasze materiały na portalu (patrz:Standardy a zadania egzaminacyjne).
- Świetnym sposobem przygotowania do sprawdzianu jest rozwiązywanie testów z lat poprzednich. Według metodyków uczeń w klasie V i VI powinien rozwiązać i omówić razem z nauczycielem ok. 10 testów (patrz:Testy).
- Dodatkowe zajęcia w postaci korepetycji czy kursów są potrzebne wówczas, gdy uczeń z różnych względów nie rozwiązuje takiej ilości testów w szkole.
- Jeżeli chciałbyś poćwiczyć coś w sposób szczególny to najlepiej takie zadania z matematyki, gdzie trzeba się wykazać praktyczną umiejętnością obliczenia temperatury, czasu, długości oraz powierzchni. Jeżeli chodzi o język polski to polecam czytanie tekstu ze zrozumieniem i wyciąganie wniosków i znajdowanie konkretnych informacji. Według raportu CKE w sprawdzianie 2006 r. z tymi zagadnieniami szóstoklasiści mają najwięcej problemów (patrz: raport CKE )
Sprawdź kursy przygotowawcze w Warszawie w Firmie Marka – www.marka.edu.pl
"Nie taki diabeł straszny…", czyli jak rozumieć standardy egzaminacyjne (na przykładzie egzaminu z 2003 roku)
Próby uruchomienia telewizji w Polsce były podejmowane jeszcze przed rokiem 1939. Prowadzone od 1935 roku prace badawcze nad przekazem telewizyjnym przerwała jednak II wojna światowa. Ich wznowienie stało się możliwe dopiero w roku 1947.
W październiku 1952 roku z eksperymentalnego studia w Warszawie został wyemitowany pierwszy polski program telewizyjny. Regularną (cotygodniową) emisję programów (najpierw półgodzinnych, później godzinnych) telewizja rozpoczęła od stycznia 1953 roku. Nadawane programy można było oglądać w kilkudziesięciu warszawskich świetlicach i klubach, w których zainstalowano odbiorniki telewizyjne. Zasięg nadajnika umieszczonego na 8. piętrze budynku w centrum stolicy był jednak niewielki.
Nadawanie dłuższych i bardziej różnorodnych programów oraz zwiększenie zasięgu odbioru stało się możliwe w roku 1954 dzięki uruchomieniu nowego studia telewizyjnego oraz nowej stacji nadawczej.
Na podstawie książki S. Miszczaka
Uczeń odczytuje różne teksty kultury:
proste teksty podręcznikowe, a także publicystyczne i popularnonaukowe, w tym audycję radiową i telewizyjną, artykuł prasowy, rozpoznaje ich cechy charakterystyczne, dostrzega znaczenia dosłowne.
Przykłady zadań:
1. Wybierz tytuł odpowiedni dla całego tekstu.
- "Twórcy polskiej telewizji"
- "Początki telewizji w Polsce"
- "Wczoraj i dziś polskiej telewizji"
- "Dzieje polskiego radia i telewizji"
2. Próby uruchomienia telewizji w Polsce podjęto
- w pierwszej połowie XIX wieku.
- w drugiej połowie XIX wieku.
- w pierwszej połowie XX wieku.
- w drugiej połowie XX wieku.
3. Pierwszy polski program telewizyjny nadano w roku
- 1935
- 1947
- 1952
- 1954
4. W roku 1953 audycje telewizyjne oglądano w Polsce
- tylko w studiu telewizyjnym.
- w kilkudziesięciu miejscach w Warszawie.
- w każdym domu w Warszawie.
- prawie w całym kraju.
uczeń rozpoznaje charakterystyczne cechy i własności figur oraz rozumie znaczenia podstawowych symboli występujących w opisach diagramówuczeń rozpoznaje własności, porządkuje, wykorzystuje w sytuacjach praktycznych:
Przykład zadania:
5. Dzieci sporządzały w szkole słowniczek wyrazów związanych z telewizją. W którym szeregu uporządkowały je w kolejności alfabetycznej?
- ekran, emisja, studio, spiker, kamera, kineskop
- spiker, studio, kamera, kineskop, ekran, emisja
- kamera, kineskop, spiker, studio, ekran, emisja
- ekran, emisja, kamera, kineskop, spiker, studio
W instrukcji obsługi telewizora znalazły się następujące ostrzeżenia:
- Wyjmuj wtyczkę z gniazdka sieciowego, jeśli nie używasz telewizora przez dłuższy czas.
- Nie zdejmuj tylnej pokrywy odbiornika, ponieważ odsłonięte elementy znajdują się pod napięciem.
- Nie narażaj telewizora na działanie deszczu lub nadmiernej wilgoci.
- Unikaj wystawiania odbiornika na bezpośrednie działanie promieni słońca lub innych źródeł ciepła.
uczeń wyjaśnia na podstawie instrukcji obsługi, jak uruchomić i wykorzystać proste urządzenia techniczne, zna zasady bezpiecznego posługiwania się urządzeniami technicznymi:
Przykład zadania:
6. Instrukcja ostrzega, że nie powinno się:
- odłączać telewizora od sieci na dłuższy czas.
- stawiać na telewizorze doniczek z roślinami.
- włączać telewizora do sieci za pomocą przedłużacza.
- umieszczać telewizora z dala od kaloryfera lub pieca.
uczeń rozumie znaczenia podstawowych symboli występujących w instrukcjach i w opisach innych rysunków, wykonuje obliczenia dotyczące powierzchni, rozpoznaje charakterystyczne cechy i własności figur:
Przykład zadania:
7. Pudło po telewizorze ma wysokość 64 cm i podstawę o wymiarach 60 cm i 70 cm. Marek chce je wykorzystać, by zrobić z kartonu okrągłą tarczę do gry "w strzałki". Ze ściany bocznej o największej powierzchni wyciął możliwie największe koło. Jaki jest promień tego koła?
- 60 cm
- 32 cm
- 64 cm
- 35 cm
TELEWIZOR
Z telewizorem trzeba rozważnie;
Wybierać to, co naprawdę uczy.
Albo to, co śmieszy.
Masz w sobie bowiem własny ekran: wyobraźnię,
I ją to właśnie uczyń –
Czarodziejką zwykłych rzeczy.
Dzbanek na stole, co światłami pryska,
Autobus w deszczu, lśniący niby okoń,
Smuga, którą zwełnia w niebie odrzutowiec…
To są również filmy, dziwne widowiska,
Naciesz nimi oko,
Innym to powiedz.
Jedni cię obśmieją: "Sam widziałem… eee tam".
Inni się zadziwią: "On chyba poeta".
A tyś po prostu fajny jest chłopaczek,
Co lubi trochę mądrzej
Niż inni popatrzeć.
Stanisław Grochowiakuczeń odczytuje różne teksty kultury (w tym kształtujące tożsamość narodową i postawę obywatelską) – teksty literackie, w tym utwory poetyckie z klasyki dziecięcej i młodzieżowej – polskiej i światowej, rozpoznaje ich cechy charaktery-styczne, dostrzega znaczenia dosłowne i odkrywa sensy przenośne, określa funkcje elementów charakterystycznych dla danego tekstu – rozumie pojęcia fikcja literacka, świat przedstawiony, nadawca, odbiorca, podmiot mówiący, narracja, przenośnia, rytm:
Przykłady zadań:
8. Wiersz jest skierowany do:
- telewizora.
- wyobraźni.
- twórcy filmowego.
- młodego widza.
9. Z wiersza wynika, że "czarodziejką zwykłych rzeczy" może być:
- dziwne widowisko.
- film przyrodniczy.
- nasza wyobraźnia.
- ekran telewizyjny.
10. Z wiersza wynika, że "mądrzej popatrzeć" to znaczy:
- oglądać dużo programów telewizyjnych.
- wyruszyć w fantastyczną podróż.
- napisać wiersz o zwykłych rzeczach.
- samemu dostrzec niezwykłość świata.
11. Wiersz mówi, że to, co się zauważy, "mądrzej patrząc", warto:
- zapisać w pamiętniku.
- zapomnieć.
- wspominać.
- przekazać komuś.
12. W której zwrotce występują sformułowania z języka potocznego?
- W pierwszej.
- W drugiej.
- W trzeciej.
- W żadnej.
13. Osoba mówiąca w wierszu:
- nalega i nakazuje.
- prosi.
- tłumaczy i zachęca.
- dziwi się.
14. Wskaż porównanie:
- "wyobraźnię […] uczyń czarodziejką"
- "autobus […] lśniący niby okoń"
- "a tyś […] fajny jest chłopaczek"
- "masz w sobie […] własny ekran"
uczeń analizuje oferty mediów kierowane do dzieci i młodzieży, wybiera wśród tych ofert, kierując się wskazanymi kryteriami (osadzonymi także w wartościach):
Przykład zadania:
15. Z którego programu telewizyjnego dowiesz się najwięcej o rzeczywistym świecie?
- "Pokemon" – serial animowany.
- "Wielka pogoń za balonem" – film fabularny.
- "Mój szkolny kolega z Afryki" – reportaż.
- "Od przedszkola do Opola" – program muzyczny.
uczeń wykonuje obliczenia dotyczące np. czasu, ustala sposób rozwiązania zadania:
Przykład zadania:
16. Badania wykazały, że w minionym roku mieszkańcy pewnego regionu spędzali przed telewizorem średnio po 30 godzin miesięcznie, z czego 60 procent przeznaczali na oglądanie filmów. Średnio po ile godzin miesięcznie mieszkańcy tego regionu oglądali filmy?
- 3
- 5
- 15
- 18
17. Artur ogląda telewizję przeciętnie 40 minut dziennie. Obliczył, że to 2/9 jego czasu wolnego. Ile czasu wolnego dziennie ma Artur?
- 80 minut
- 6 godzin
- 3 godziny
- 20 minut
Magda przez tydzień zapisywała w tabeli, ile czasu spędzała na oglądaniu programu telewizyjnego.
Dzień | Czas oglądania TV |
poniedziałek | 1 godzina i 10 minut |
wtorek | 1/3 godziny |
środa | 1 godzina i 20 minut |
czwartek | 1/2 godziny |
piątek | 15 minut |
sobota | 50 minut |
niedziela | 2 godziny |
uczeń odczytuje dane z tabeli oraz odpowiada na proste pytania z nią związane i wykonuje obliczenia dotyczące czasu:
Przykłady zadań:
18. W którym dniu tygodnia Magda najkrócej oglądała telewizję?
- We wtorek.
- W czwartek.
- W piątek.
- W sobotę.
19. Ile czasu w całym tygodniu Magda spędziła na oglądaniu telewizji?
- 6 godz. 5 min
- 6 godz. 25 min
- 5 godz. 35 min
- 5 godz. 45 min
uczeń rozumie znaczenia podstawowych symboli występujących w opisach (diagramów), odczytuje dane z diagramu oraz odpowiada na proste pytania z nim związaneuczeń opisuje sytuację przedstawioną w zadaniu za pomocą wyrażenia arytmetycznego i prostego wyrażenia algebraicznego, ustala sposób rozwiązania zadania oraz prezentacji tego rozwiązania:
Przykłady zadań:
20. Szkolny komitet rodzicielski wygospodarował 2140 zł na zakup sprzętu telewizyjnego. Kupiono telewizor za 1389 zł i magnetowid za 699 zł. Za resztę postanowiono kupić kasety wideo. Jedna kaseta kosztuje 6 zł 40 gr. Ile kaset kupiono?:
Asia uwielbia godzinami oglądać telewizję. Któregoś dnia jej mama straciła cierpliwość:
– Asiu, jak możesz?! Już trzy godziny siedzisz przed telewizorem!
– Ależ mamo, to tylko 10 procent mojego wolnego czasu dzisiaj.
uczeń wyraża własne opinie i próbuje je uzasadnić wyjaśniając swoje stanowisko, używa odpowiednich argumentów, ustala sposób rozwiązania zadania oraz prezentacji tego rozwiązania.
Sprawdź kursy przygotowawcze w Warszawie – www.marka.edu.pl
{rdaddphp file=modules/redirect/testy.php}
Sprawdź kursy przygotowawcze w Warszawie w Firmie Marka – www.marka.edu.pl